Main Article Content

Abstract

This article aimed to explore the concept of lā ma'būda from the Sufistic interpretation perspective. Lā ma'būda was one of the basic Sufism maqamat that must be passed by the salik therefore they can wuṣūl ilallāh (reach to Allah). This maqāmāt was the keyword in tasawwuf and most of tarekat developed in Indonesia, such as the qadīriyah, syadhiliyah, naqshabandiyah, shattariyah and so on. Lā ma'būda in the tarekat was defined as the activity of self-purification (tazkiyah al-nafs) from all materialism forms, hence he is able to purify his monotheism only to Allah. In the Sufistic interpretation perspective, lā ma'būda was interpreted as ‘nothing is worshiped except Allah’. This interpretation was similar with the terms of Syarī'a in the worshipping process and takhallī in the Sufi maqāmāt. Lā ma'būda or syarī'a or takhallī was the initial stage for the salik to wuṣūl ilallāh. This maqāmāt required an effort to purify oneself from all forms of bad behavior (takhallī) and adorn oneself with all praiseworthy qualities (taḥallī)

Keywords

lā ma’būda tasawuf quranic interpretation

Article Details

How to Cite
Prasetia, S. A., & Najiyah, S. F. (2021). THE CONCEPTION OF LᾹ MA’BŪDA IN TASAWUF; A QURANIC INTERPRETATION. Jurnal At-Tibyan: Jurnal Ilmu Alqur’an Dan Tafsir , 6(1), 17-39. https://doi.org/10.32505/at-tibyan.v6i1.2533

References

  1. Afrizal, Heri. “Rubūbiyah dan Ulūhiyyah Sebagai Konsep Tauhid (Tinjauan Tafsir, Hadits dan Bahasa)”, Tasfiyah 2, no. 1 (2018): 41-74.
  2. Al Kurdi, Muhammad Amin. Tanwīr al-Qulūb fī Mu’āmalatu ‘Alāmul Ghuyūb. Semarang: Toha Putra, 2015.
  3. Al-Alūsi, Abi al-Fadhl Syihabūddin al-Sayyid Mahmūd al-Baghdadi. Rūh al-Ma’āni fī Tafsīr al-Qur’ān al-‘Adhīm wa al-Sab’i al-Mathānī. Beirut: Dār Ihyā al-Turāth al-‘Arāby, n.d.
  4. Al-Asfahani, Abi al-Qāsim al-Husain bin Muhammad al-Ma’rūf bi al-Rāghib. Al-Mufradāt fī Ghārib Al-Qurān. Beirut: Dār al-Kutub al-‘Ilmiyyah, n.d.
  5. Al-Bantāny, Muhammad bin Umar Nawāwi al-Jāwi. Marāh Labīd li Kashf Ma’nā al-Qurān al-Majīd. Beirut: Dār al-Kutub al-‘Ilmiyyah, 1996.
  6. Al-Baqi, Muhammad Fuad Abd. Al-Mu’jam al-Mufahras li Alfādz Al-Qurān al-Karīm. n.d. Dār al-Kutub al-Misriyyah, 1927.
  7. Al-Ghazāli, Abū Hamid Muhammad bin Muhammad. Al-Iqtisād fī al-I‘tiqād. Beirut: Dār al-Kutub al-‘Ilmiyyah, 2004.
  8. Al-Hafidz, Ahsin W. Kamus Ilmu Al-Quran. Jakarta: Amzah, 2006.
  9. Al-Hasāni, Ibn ‘Ajībah. īqādz al-Himām fī Sharh al-Hikām. Beirut: Dār al-Kutub al-‘Ilmiyyah, 2006.
  10. Al-Husain, Abi Ahmad bin Fāris bin Zakariyya. Mu’jam Maqāyis al-Lughah. Beirut: Dār al-Fikr, 1979.
  11. Al-Jurjani, Al-Syarif ‘Ali bin Muhammad bin ‘Ali. Al-Ta‘rīfāt. Beirut: Dār al-Kutub al-‘Ilmiyyah, 1983.
  12. Al-Naisābūri, Imam Abū al-Hasan Muslim bin al-Hajjaj. Sahīh Muslim. Beirut: Dār Ihyaā al-Turāth al-‘Arābi, n.d.
  13. Al-Palimbani, Abd Al Shamad. Hidāyat al Sālikin fī Sulūki Maslak al-Muttaqīn. Indonesia: Haramain, n.d.
  14. Al-Qāsimy, Muhammad Jamāluddīn bin Muhammad Sa’īd bin Qāsim al-Hallāq. Mahāsin al-Ta’wīl. Beirut: Dār al-Kutub al-‘Ilmiyyah, 1997.
  15. Al-Qushairī, Abd al-Karīm bin Hawāzin bin Abd al-Mālik. Lațāif al-Ishārāt. Mesir: Haiah al-Mishriyyah al-‘Ammah li al-Kitab, n.d.
  16. Al-Rāzī, Fakhruddīn. Mafātih al-Ghāib. Beirut: Dār Ihya al-Turāth al-‘Arābiy, 1999.
  17. Al-Razi, Fakhruddin. Tafsīr Mafātih al-Ghāib. Beirut: Dār Ihyā al-Turāth al‘Arābi, 1999.
  18. Al-Sha’rāwi, Mutawalli. Tafsīr Al-Sha’rāwi. Kairo: Dār al-Turāth, 1984.
  19. Al-Sulāmi, Abdurrahmān Muhammad bin Husain. Ziyādāt Haqāiq al-Tafsīr. Beirut: Dār al-Mashriq, 1986 M.
  20. Al-Tabarī, Abū Ja’far. Jāmi’ al-Bayān fī Ta’wīl al-Qurān. Beirut: Muassasah al-Risālah, 2000.
  21. Al-Tustari, Abū Muhammad Sahl bin Abdullah bin Yunus bin Rafi’. Tafsīr al-Qurān al-Karīm. Beirut: Dār al-Kutub al-‘Ilmiyyah, 1423 H).
  22. Al-Zamakhshari, Abū al-Qāsim Mahmūd bin ‘Amr bin Ahmad. Al-Kashāf ‘an Haqāiq Ghawāmidh al-Tanzīl. Beirut: Dār al-Kitāb al-‘Arābiyy, 1986.
  23. Arābi, Muhyiddin Ibnu. Tafsīr Ibn ‘Arābi. Beirut: Dār al-Fikr, n.d.
  24. Bruinessen, Martin van. "The Origins and Development of Ṣūfī Orders (Tarekat) in Southeast Asia," Studia Islamika 1, No. 1 (1994).
  25. Capps, Walter H. Religious Studies: The Making of a Disciplines. Minneapolis: Fotress Press, 1995.
  26. Ghafur, Waryono Abdul Tafsir Al-Fatihah: Menggali Makna Aktual Meraih Hikmah Kontekstual (Yogyakarta: Kaukaba Dipantara, 2013.
  27. Ghazali, Muhammad Luthfi. Percikan Samudra Hikam. Semarang: Abshar, 2007.
  28. Ilyas, Yunahar. Kuliah Aqidah Islam. Yogyakarta: LPPI UMY, 2010.
  29. Kathīr, Ibnu. Tafsīr al-Qurān al-‘Adhīm. Beirut: Dār al-Kutub al-‘Ilmiyyah, 1999.
  30. Khalil, Abdul Qadir. ‘Aqīdah al-Tauhīd fī Al-Qurān al-Karīm. Beirut: Maktabah Dār al-Zaman, 1985.
  31. Majma’ al-Lughah al-‘Arābiyyah. Mu’jam al-Wāsiț. Mesir: Maktabah Shurūq al-Dauliyyah, 2004.
  32. Manzur, Ibnu. Lisān al-’Arāb. Kairo: Dār al-Ma’arif, 1998.
  33. Munawwir, Ahmad Warson. Al-Munawwir: Kamus Arab-Indonesia. Surabaya: Pustaka Progresif, 1997.
  34. Nuruddīn, Abūl Hasan. Al-Rādd ‘ala al-Qā’ilīn bi Wahdah al-Wujūd. Damaskus: Dār al-Ma’mun, 1995.
  35. Rahardjo, M. Dawam. Ensiklopedia Al-Quran Tafsir Sosial Berdasarkan Konsep-Konsep Kunci. Jakarta: Paramadina, 2002.
  36. Shihab, M. Quraish. Ensiklopedia Al-Quran: Kajian Kosakata. Jakarta: Lentera Hati, 2007.
  37. Syekh Abdurrahman bin Muhammad, Hashiyah Thalathah al-Usūl (Damaskus: Dār al-Zahim, 2002.
  38. Ta‘imah, Sabir Abdurrahman. Al-Mutakallimūn fī Dzātillāh wa Sifātihi wa al-Raddu ‘Alayhim. Kairo: Maktabah Madbuli, 2005.
  39. Umar, Nasaruddin. Shalat Sufistik: Meresapi Makna Tersirat Gerakan dan Bacaan Shalat. Jakarta: Alifia Books, 2019.